انواع و منابع تهدیدهای شبکه:

در حال حاضر ما آنقدر اطلاعات در زمینه شبکه گذاری داریم که می توانیم وارد جنبه های امنیتی آن شویم. اول از همه ما وارد انواع تهدیدهایی که شبکه با آنها مواجه است می شویم و آنگاه برخی از کارهایی که می توان برای حفاظت از خود در مقابل آنها انجام دهیم ،توضیح می دهیم.

Denial-of-Service

 احتمالاً حملات DoS خطرناکترین تهدیدها است که برای توضیح دادن هم مشکل هستند. آنها بدین دلیل خطرناکترین هستند که به آسانی می توانند اجرا شوند ، به سختی رهگیری می شوند (برخی مواقع غیرممکن است) ، و سرپیچی از درخواست حمله کننده آسان نیست حتی اگر این درخواست غیر قانونی باشد.

منطق یک حمله DoS ساده است . درخواستهای زیادی به ماشین ارسال می شود که از اداره ماشین خارج است. ابزارهای در دسترسی در محافل زیر زمینی وجود دارد که که این کار را به صورت یک برنامه در می آورند و به آن می گویند در چه میزبانی درخواستها را منتشر کنند. برنامه حمله کننده به راحتی با برخی از پورتهای خدماتی ارتباط برقرار می کند ،شاید اطلاعات عنوان پاکت را که می گوید بسته از کجا آمده را جعل می کند و آنگاه ارتباط را قطع می کند. اگر میزبان قادر باشد که در هر ثانیه به 20 درخواست پاسخ دهد ، و حمله کننده در هر ثانیه 50 درخواست را ارسال کند ،مشخص است که میزبان قادر به پاسخگویی به تمامی در خواستهای حمله کننده ، که کم و بیش غیر قانونی هستند ، نیست .

چنین حملاتی در اواخر 1996 و اوایل 1997 به شدت فراگیر شده بود ولی  حالا چندان عمومیت ندارد.

برخی کارهایی که می توان برای کاهش خطر مواجه شدن با یک حمله DoS ( رد درخواست) انجام داد عبارتند از:

  • عدم اجرای خدمات قابل مشاهده به صورت جهانی در نزدیکی ظرفیت  اجرایی
  • استفاده از فیلترینگ بسته برای جلوگیری از بسته های جعل شده در ورودی به فضای آدرس شبکه شما .

مشخصاً بسته های جعلی شامل آنهایی هستند که ادعا می کنند از طرف میطبان شما آمده اند ،بر اساس RFC1918 برای شبکه های خصوصی و شبکه loopback آدرس دهی شده اند.

  • موارد مربوط به امنیت سیستمهای عامل میزبان خود را به روز کنید.

 

دسترسی غیر مجاز:

دسترسی غیر مجاز یک واژه سطح بالا است که می تواند به انواع مختلف حملات مرتبط باشد. هدف از این نوع  حملات دسترسی به برخی منابع است که ماشین شما نبایستی آنرا در اختیار حمله کنندگان قرار دهد. برای مثال ، یک هاست می تواند یک وب سرور باشد و بایستی صفحهت وب را برای هر کسی که در خواست میکند در اختیار قرار دهد. با اینحال این هاست نباید دسترسی به لایه فرمان را بدون اینکه مطمئن شود که فرد درخواست کننده مجاز به این کار است ،مثل یک مدیر محلی ،فراهم آورد.